Shahab Mozaffari - Setayesh

من برم هیشکی تنها نمیشه بغضی ابری برام وا نمیشه
طفلکی مادرم بعد من حتما افسرده میشه
کاش میشد اینو لااقل بدونی موندم اینجا که تنها نمونی
عاشقم واقعا نه از این عشقای یک قرونی
زندگی عین دریای بی آب من همش راه میرم بی تو تو خواب
مثل یک کوری ام که عصاشو داده به دست یک کرم شب تاب
آخه تو چی میدونی ازم که رو تنم جای چنگال گرگه
پا گذاشتم رو قلبم که له شم ما کوچکا خدامون بزرگه
من برم هیشکی تنها نمیشه بغضی ابری برام وا نمیشه
طفلکی مادرم بعد من ...
بچگیم توپ چهل تیکه بودم ته اون کوچه تاریکه بودم
خیلی سالا گذشت تا دلم ریشه زد تو وجودم
خیلی سالارو یادم نمونده دورمم خیلی آدم نمونده
من هنوز حرف دارم با چشات درد و دل کم نمونده
زندگی عین دریای بی آب من همش راه میرم بی تو تو خواب
مثل یک کوری ام که عصاشو داده به دست یک کرم شب تاب
آخه تو چی میدونی ازم که رو تنم جای چنگال گرگه
پا گذاشتم رو قلبم که له شم ما کوچکا خدامون بزرگه